مهندسی هوافضا یکی از شاخه های اصلی علوم و مهندسی می باشد که مرتبط با طراحی، توسعه، تست و ساخت وسایل هوایی و
فضایی و سامانه ها و زیرسامانه های مرتبط با آن می باشد.
این رشته به دو شاخه اصلی علوم و مهندسی هوایی و فضایی تقسیم می گردد.
در علوم هوایی به وسایل و ادواتی که در جو زمین حرکت می کنند پرداخته می شود، در حالی که علوم و مهندسی فضایی به سامانه
هایی مرتبط است که خارج از جو زمین سیر می کنند. برای دانشجویانی که به این رشته مهندسی علاقمند هستند، آشنایی و داشتن
پیش زمینه هایی از ریاضیات، فیزیک، علوم رایانه و شیمی مورد انتظار است.
بسیاری از داوطلبان آزمون سراسری که رشته مهندسی هوا فضا را انتخاب میکنند، اطلاع صحیحی نسبت به این رشته ندارند و آن را با
خلبانی یا نجوم اشتباه میگیرند. در حالی که هدف این رشته آماده کردن مهندسی است که بتواند در زمینه طراحی، ساخت و آزمایش
هواپیما فعالیت کند.
در واقع کار قبل از بیرون آمدن هواپیما از کارخانه است و او در مورد چگونگی به پرواز درآوردن یک هواپیما آموزش نمیبیند.
به عبارت دیگر مهندسی هوا فضا مجموعهای از علوم و تواناییهای علمی و عملی در زمینه تحلیل، طراحی و ساخت وسایل پرنده نظیر
هواپیماها، بالگردها، گلایدرها، موشکها و ماهوارهها است. این رشته بر چهار پایه آئرودینامیک ، جلوبرندگی ، مکانیک پرواز و سازههای
هوافضایی استوار است.که در این میان آئرودینامیک به مطالعه و بررسی جریان هوا، محاسبه نیروها و گشتاورهای ناشی از آن بر روی
جسم پرنده میپردازد و مهندس هوافضا با فراگیری این علم به تحلیل جریانهای پیچیده در اطراف اجسام پرنده پرداخته و با به دست
آوردن نیروهای آئرودینامیکی امکان بررسی پایداری و طراحی سازه را فراهم میکند.
برای اینکه بتوانید یک مهندس هوافضای موفق شوید باید در ریاضیات، فیزیک،فناوری اطلاعات و به خصوص زبان انگلیسی قوی بوده و
از استعداد خوبی در این علوم بهره مند باشید.
بازار کار مهندس هوافضا
مهندس هوافضا می تواند در صنایعی که به طراحی و تولید هواپیماها، موشک ها، سیستم های دفاعی، ماهواره ها و یا فضاپیماها می
پردازند، کار کند.
کاربرد زمینههای مطالعاتی یک مهندس هوافضا تنها به طراحی هواپیما و وسایل پرنده محدود نمیشود در نتیجه یک مهندس
هوافضا علاوه بر شرکتهای هوایی و هواپیمایی، در نیروگاهها، صنایع نفت و گاز و صنایع خودروسازی فرصتهای شغلی خوبی دارد.
با داشتن تجربه و دانش لازم، مهندس هوافضا می تواند در بخش تحقیق و توسعه این نوع شرکت ها مشغول به کار شود.
به بیان دیگر مهندس هوا فضا می تواند در صنایع و موسسات تحقیقاتی هواپیمایی ، موشکی و ماهواره فعالیت کنند. همچنین در کلیه
موسسات و سازمان هایی که به نحوی از وسایل پرنده استفاده می کنند، به عنوان کارشناس تحقیق در عملیات و تعمیر و نگهداری
فعالیت نماید.
از سوی دیگر چون سازه اتومبیل و کشتی مشترکات زیادی با سازه یک هواپیما دارد و توربین های گاز یک نیروگاه یا ایستگاه پمپ گاز
همانند یک موتورجت تحلیل و طراحی می گردد، یک مهندس هوا فضا علاوه بر شرکت های هوایی در نیروگاه ها، صنایع نفت و گاز و
صنایع خودروسازی فرصت های شغلی خوبی دارد. علاوه بر ساخت هواپیما فارغ التحصیلان رشته مهندسی هوافضا می توانند در
فرودگاهها در قسمت تعمیر ونگهداری هواپیما و همچنین در صنایع دفاع روی طراحی موشک و جنگ افزارها فعالیت کنند یا می توانند
روی آئرودینامیک خودروها، سازه های خودروسازی و تولید توربین های بخار برای تولید برق کار کنند.
دروس اصلی:
نقشهکشی ، استاتیک، مقدمهای بر مهندسی هوا فضا، مکانیک سیالات، ریاضی مهندسی، دینامیک، ترمودینامیک ، مبانی برق ، ارتعاشات،
مقاومت مصالح، کنترل اتوماتیک، علم مواد، انتقال حرارت، آزمایشگاه موتور انتقال.
دروس تخصصی:
آیرودینامیک ، مکانیک پرواز ، آزمایشگاه آیرودینامیک ، طراحی هواپیما ، تحلیل سازهها، اصول جلوبرندگی، زبان تخصصی، طراحی
سازههای هوایی ، پروژه.(بسیاری از درسهای این رشته همراه با آزمایشگاه است.
وضعیت ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر:
امکان ادامه تحصیل در مقاطع کارشناسی ارشد در گرایشهای جلوبرندگی ، مکانیک پرواز، سازههای هوایی ، آیرودینامیک ، هوافضا میسر است.
برای اطلاعات بیشتر و مشاوره با تلفن ثابت تهران با شماره 9092305882 تماس حاصل نمایید .
